Z innej beczki

-Naprawdę?- spytałam niedowierzaniem- Abi , udało ci się?

-Nom! Patrz!- Abi zamknęła oczy i kiwnęła palcem. Woda z plastikowego kubka  uniosła się , zmieniła kolor i zaczęła wirować wokół. Stworzyła wielką kulę.

-Super –ucieszyłam się- Gratuluję!

Wiem jak bardzo jej zależało na umiejętności  zmiany , koloru wody.

-Ale chciałabym jeszcze umieć…

Przerwałam jej piskiem. Bo oto inteligentny gej , znany wszystkim jako Len , zaszedł mnie od tyłu i wystraszył.

-Hahahahahahhahahahaha!- zaczął rżeć jak koń.

-Yhm , bardzo śmieszne- mruknęłam

-A żebyś wiedziała- zaśmiał się

-Len , po jaką cholerę , ją straszysz?- zapytała Abi- Po coś tu przylazł.

-Au , uważaj bo wygrasz konkurs ‘’najmilsza heroska Long Island’’. Ale raczej zajmiesz drugie , albo trzecie miejsce po tych od Aresa. Ale i tak masz duuuże szanse. - zironizował

-A idź , powkurzaj kogoś innego , dobra?- spytała ruda- Adare , na przykład.

-Taki mam zamiar. Ale Ad , Nina , Phil i reszta kazali mi po was przyjść. Oni sobie siedzą przy tym takim… no…- a więc Len umie myśleć! Przynajmniej tak to wygląda…- chyba jakaś stara zburzona mównica. Ale to jest okrągłe… no nie wiem , altanka , nie mam pojęcia! A Ad zresztą was woła. Idziecie?

Poszłyśmy.

Jak zwykle wszyscy się śmiali w najlepsze. Mieli też wino. Zdziwiło mnie to.

-Skąd to macie?- zapytałam.

Nina dostała czkawki. Miała zamglone oczy i chyba kręciło się jej w głowie. Wzięła potężnego łyka i odstawiła na bok szklankę.

-Okej , starczy- mruknęła wycierając dłonią usta

-Dzięki , kochanie że sama przestałaś- uśmiechnął się Peter , i ją ucałował w policzek.

Kto tam jeszcze był? Nico , Cassidy (jego dziewczyna , córka Afrodyty) , Ad , Phil , Annabeth i Percy. Wszyscy niezbyt trzeźwi.

-No ale skąd wy macie tyle wina?- zapytałam ponownie

-Piwo lepsze- uznał Percy

-E głupoty gadasz- mruknęła Cassidy

-Pytamy się o coś- przerwała tą dyskusję Abigail

 –Tajemnica zawodowa- uśmiechnął się do mnie Phil i mrugnął okiem- Jak ci zdradzę to będę miał problemy. Chcesz trochę?

Tu wskazał na kilka butelek które stały na trawie

-Jasne!- zawołała Abi- Ja chce białe wino

-Jest pyszne- uznała Annabeth.

-A tobie coś nalać?- zapytał mnie Len- Ja se kopsnę browarka.

Spojrzałam na kieliszek Phila.  On wydawał się najbardziej podpity… ale chyba nie , to Percy śpiewał balladę , Phil ma silniejszą głowę.

***

Ja też piłam.

Śmialiśmy się , gadaliśmy… było super!

Z Lenem siedzieliśmy koło siebie. Śmialiśmy się , on mnie ciągnął lekko za włosy , a Nina zrobiła mu (czyli Lenowi) warkoczyka. Nie powiem , komiczny widok. Na tym się nie skończyło. Przytulałam się z nim itp… nie podobały mi się ironiczne spojrzenia Ad wysyłane w naszym kierunku. Po co ja jej zadałam to głupie pytanie!? Ona i Len… już prędzej Adara wpije sam olej.

Ale nagle nadszedł jakiś osiłek. Syn Aresa , brat Adary – Arthur. Był wściekły. Adara , chyba tego nie zauważyła bo zawołała z daleka czy się do nas nie dosiądzie. Średnio znałam Arthura , nie należał do mojego towarzystwa. On był jednym z tych , którzy podczas Bitwy o sztandar , chce wyeliminować jak najwięcej. Nie warto z nim walczyć , bo często jego ofiary… znikają. Po prostu. Albo są odnajdywane , nieprzytomne w rowie.

-Ty!- wskazał na Lena i go popchnął

-Ej!- zawołała Ad , nagle trzeźwiejąc

-Czego?!- wrzasnął Len , wstając.

-Ku*wa!- wydarł się Arthur

-Prostytutka a nie ku*wa , z szacunkiem do kobiet!

-Spokój!- wrzasnęła Adara podchodząc do brata- Arthur , co ty wyprawiasz?!

-Idziemy , -chwycił ją za nadgarstek i pociągnął do siebie

-Puszczaj ją!- wrzasnął Phil

-Spadaj , to rodzinna sprawa!- odkrzyknął Arthur. Ad mu się wyrywała.- Powiedziałem że idziemy , nie słyszałaś?!

-Kij mnie to obchodzi!- zawołała Adara wreszcie uwalniając dłoń,-  Spadaj , stąd jasne?!

Spojrzał na nią wściekły  po czym znowu popatrzył na Lena. Zagroził mu palcem.

-A z tobą to się jeszcze policzę.

-Oj , bardzo się boję- wymamrotał syn Hadesa. Arthur jednak tego nie usłyszał.

-O co chodzi?- zapytał Percy

-O kij od drewna- warknęła Nina- nie twoja sprawa , Piersiu.

-No ale… -zaczęłam

-Katie , -przerwał mi Nico- nie gadajmy teraz  o tym. Najwyżej później.

I tak zakończyła się nasza zabawa.

***

Następnego dnia , pierwszą lekcją była łacina.  Mieliśmy ją z dzieciakami Ateny.  A wiec i z Rickiem.

Kwadrans przed lekcją ,  siedziałam na podłodze , oparta o ścianę i powtarzałam czasowniki łacińskie. Coś czułam że będzie dziś kartkówka , a jako córka Apolla , moje przeczucia często się sprawdzały.

Zamknęłam książkę i zaczęłam powtarzać z pamięci. 

Mój wzrok padł na Ricka. Gadał on z Martiną , moją siostrą. Ona robiła maślane oczęta.

-Wytłumaczysz mi to? – zapytała słodkim głosikiem.

Żmija.

On kiwnął głową . Zaczął odpowiadać na jej pytania , ale sam od siebie to słowa nie powiedział.

W pewnej chwili Martina podziękowała mu i sobie poszła. Spojrzałam na zegarek. Piętnaście po.  A nikogo nie było prócz mnie i Ricka.

Nie umiałam się odezwać. Ale w końcu się przełamałam.

-Gdzie my mamy lekcje?

Popatrzył się na mnie zdziwiony , po czym uderzył się dłonią w czoło.

-No tak! Przecież Chejron dziś wyjechał na Olimp! Nie ma go!

Zmarszczyłam brwi

-Czyli nie mamy dziś lekcji?- zapytałam

On zrobił wielkie oczy , jakby dopiero co mnie zobaczył i powiedział

-Nie.

I uciekł…

WTF!?